Bolesław Maurycy Wolff (1826–1883), księgarz, drukarz i wydawca. Syn warszawskiego lekarza Józefa Wolffa. Praktykował w księgarniach Warszawy, Paryża, Lipska, Lwowa, Krakowa, Wilna i Petersburga. W roku 1853 założył w Petersburgu księgarnię nakładową, a w 1856 drukarnię. Zasłużył się jako wydawca i drukarz wielu polskich dzieł literatury, naukowych oraz książek dla dzieci i młodzieży. Jego przedsiębiorstwo obejmowało także odlewnię czcionek. Wydał Obrazcy szriftow, typografskich ukraszenij, politipażej słowolitii M.O. Volfa. Duża fabryka czcionek Wolffa ma szczególne zasługi w rozwoju rosyjskiej grażdanki. Wycięto tu m.in. nowe warianty tzw. elizawietskogo szrifta oraz krój Elzevir w prostej i pochyłej odmianie, będący sumą doświadczeń niderlandzkich giserów grażdanki w XVII wieku i XVIII-wiecznych rosyjskich twórców. W ciągu pięciu lat wygrawerowano puncony ponad stu kompletów pism. W 1883 całą firmę Wolff przekazał założonemu przez siebie Towarzystwu Przemysłowo-Handlowemu w Petersburgu, które działało do 1917 roku, czyli do rewolucji. O działalności Wolffa m.in. w: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement. Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1983.