Hieronim Wietor

Hieronim Wietor (ok. 1480–1546), drukarz i księgarz w Wiedniu i Krakowie. Pochodził z Lubomierza pod Jelenią Górą. W 1499 roku otrzymał bakalaureat na Akademii Krakowskiej. Od 1510 roku drukował w Wiedniu, a pod koniec 1517 przyjechał do Krakowa, gdzie w następnym roku rozpoczął działalność drukarsko-wydawniczą. Wietor był typowo renesansowym drukarzem, publikował m.in. Erazma z Rotterdamu. Jego wiedeńskie i krakowskie druki, dzięki walorom estetycznym przyniosły mu ustaloną już dzisiaj renomę i pochwały jemu współczesnych. Sprowadził do Krakowa antykwę ciętą na wzór pisma Nicolasa Jensona z Wenecji. Przywiózł też renesansową italikę, której wzorcem były czcionki pierwszej kursywy drukarskiej z oficyny Aldusa Manutiusa, autorstwa stemplarza Francesco Griffo. Wprowadził na prasy odlaną u siebie ozdobną kursywę wzorowaną na włoskiej kancelaresce. Do składów w języku polskim użył jako pierwszy w kraju frakturę. Drukarnię po Wietorze przejęła wdowa Barbara, a potem, wraz z jej ręką, następny mąż, Łazarz Andrysowic. Odtąd znana była jako Drukarnia Łazarzowa, rodzinna oficyna architypografa Jana Januszowskiego. O osobie Wietora i jego drukarni w: Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku, t. 1, Małopolska, cz. 1, Wiek XV–XVI. Ossolineum 1983.