. . .
Historia fontu Rubin Sans sięga 2014 roku, kiedy w rysunkach Honzy Zamojskiego zaczęły pojawiać się pojedyncze litery rysowane za pomocą linijki i innych narzędzi kreślarskich. Na początku były to najprostsze kształty: litera H oraz litera A tworzące słowa "HAHAHA" lub "AHAHAH". Z czasem, przestrzeń kartki papieru stała się polem rozmaitych kompozycji tekstowo-rysunkowych, które można było czytać jako krótkie frazy poetyckie, lub oglądać jak abstrakcyjne obrazy. Pierwsze próby narysowania całego alfabetu były dosyć nieudolne, ponieważ wynikały głównie z potrzeby szybkiego efektu typograficznego. W pewnym momencie powstał też szablon do odrysowania liter na papierze, który z czasem ewoluował w roboczą wersję zdigitalizowanej czcionki. Charakterystyczne ikony i litery Rubin Sans pojawiły się wówczas w wielu formach (na muralach, rzeźbach, książkach, a nawet kubkach), zajmując ważne miejsce w twórczości artysty. Poprzez konsekwentne włączanie liter do praktyki artystycznej, font Rubin Sans stał się jedną z charakterystycznych cech wizualnego ekosystemu prac Honzy Zamojskiego. W 2022 roku we współpracy z platformą fontową Threedotstype i przy wsparciu projektowym Niki Langosz powstała pełna wersja Rubin Sans – w czterech grubościach, z ponad 200 ikonami. Oznaczało to początek nowego etapu w życiu tych specyficznych liter – z zacisza pracowni artystycznej do obecności w ogólnodostępnym świecie typografii.
Liczba odmian: 4