Kasper Straube, pierwszy drukarz w Polsce. Pod Wawel przybył poprzez Saksonię (Lipsk? Drezno?) z Bawarii. Jego nazwisko znane jest z ksiąg rady miasta Krakowa, mi.in. z zapisków procesu o alimenty, które zobowiązał się płacić Marcie z Czarnej Wsi. Z lat 1473–1477 zachowały się cztery jego druki: kalendarz/almanach ścienny (unikat przechowywany w Bibliotece Jagiellońskiej) i trzy książki: Explanatio in Psalterium Jana z Turrecrematy, Opus restitutionum Franciszka Pleteanusa oraz Opuscula św. Augustyna. Wszystkie wymienione druki w języku łacińskim odbite są czcionką jednego kroju o wielkości 20 wierszy = 115 mm. Prawdopodobnie dostarczenie rękopisów i zlecenie Straubemu druku książek było inicjatywą klasztoru bernardynów na Stradomiu. O osobie Straubego i jego drukarni w: Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku, t. 1, Małopolska, cz. 1, Wiek XV–XVI. Ossolineum 1983.