Samuel Orgelbrand
Samuel Orgelbrand (1810–1868), księgarz, wydawca i drukarz warszawski. Dzięki jego pasji, patriotyzmowi i uporowi Polacy otrzymali pierwszą encyklopedię powszechną, symbol nowoczesnego społeczeństwa w czasach, kiedy Polski nie było na mapie. W 1844 kupił od Stefana Lasockiego małą drukarnię i rozpoczął jej systematyczną rozbudowę. Drukowanie liczącej 28 tomów Encyklopedii Powszechnej rozpoczął Samuel Orgelbrand w 1859 roku, niemal jednocześnie z dwudziestotomowym Talmudem Babilońskim w języku hebrajskim. W 1861 roku przejął niewielką gisernię Lincla, a w dwa lata później były tam już cztery odlewarki produkujące po blisko 15 tysięcy czcionek dziennie. Z czasem odlewnia stała się jednym z najważniejszych oddziałów przedsiębiorstwa i największym zakładem w kraju. Zaspokajała duże potrzeby własnej drukarni, sprzedawała czcionki drukarniom warszawskim i w Królestwie, a także m.in. wileńskim i kijowskim. Orgelbrand uzyskał za swoje czcionki w 1865 roku srebrny medal w Moskwie, a w 1867 brązowy na wystawie przemysłowej w Paryżu. Po jego śmierci powstało prężne Towarzystwo Akcyjne Odlewni Czcionek i Drukarni Samuela Orgelbranda Synów istniejące do 1919 roku. Dyrektorem przedsiębiorstwa został Mieczysław Orgelbrand, który konsekwentnie utrzymywał przejęty po ojcu profil produkcji: odlewanie czcionek oraz druk dzieł encyklopedycznych, książek i czasopism. O działalności Orgelbranda i Towarzystwa Akcyjnego w: A. Tomaszewski, Odlewnia Czcionek Samuela Orgelbranda Synów, „Acta Poligraphica” 2013.
