. . .
Polonizacja kroju OCR-B (Optical Character Recognition – font B) do automatycznego odczytu w czytnikach optycznych, przyjętego przez ECMA (European Computer Manufactures Association). OCR-B zaprojektował w Paryżu Adrian Frutiger. Glify polskich liter kreślono w Ośrodku Pism Drukarskich i testowano w Instytucie Organizacji i Kierowania Polskiej Akademii Nauk w trakcie budowy urządzeń rozpoznających. Początkowo nad krojem pracowali Leon Urbański i Helena Nowak-Mroczek. Ostateczną wersję, zaakceptowaną przez instytut PAN i Adriana Frutigera, wykonała Elżbieta Krużyńska. OCR-B był pismem roboczym pierwszych czytników tekstów maszynopisowych CTM-02 i CTM-03 zbudowanych przez PAN-owskich cybernetyków. Urządzenia pracowały od 1975 roku w drukarni Dom Słowa Polskiego w Warszawie, gdzie rozpoznawały maszynopisy wykonane na maszynach IBM Composer i kodowały taśmę sterującą Linotronem 505TC – naświetlarką fotoskładu III generacji. Polskie głowice piszące maszyn wyprodukowano w paryskiej filii IBM. W latach 70. ubiegłego stulecia Polska dołączała do zaledwie kilku krajów stosujących automatyczny odczyt tekstów, będąc jedynym spośród państw objętych ustanowionym na Zachodzie embargiem na nowoczesne technologie elektroniczne.
