Ostatni okres tradycyjnego drukarstwa (1951–1985)
Szczytowy okres zapoczątkowanej przez Gutenberga technologii drukowania wypukłego oraz niemal całkowite jej wyparcie przez drukowanie offsetowe. Do przeszłości odchodzą maszyny do składania (linotyp, monotyp), odlewnie czcionek chylą się ku upadkowi. Rozwijają się techniki fotoskładu, w trakcie których powstają teksty na materiałach światłoczułych, gotowe do sporządzania drukowych form offsetowych. Powstają kolejne generacje naświetlarek fotoskładu: od prymitywnych, w których nośnikami pisma są negatywowe fotomatryce, aż po sterowane elektronicznie fotoskładarki z bitmapowymi fontami komputerowmi. Trwa zapoczątkowany w latach międzywojnia lawinowy jakościowy i ilościowy rozwój masowej informacji. Słowo drukowane konkuruje o uwagę czytelnika z innymi środkami przekazu, a szybkość czytania i rozumienie stają się ważnym elementem procesu komunikacji. Typografia rozumiana jako umiejętność stosowania pisma i projektowania druków wykładana jest na uczelniach w wielu krajach, również w Polsce.
