j
Późny okres starodruków (1701–1800)
Na początku wieku Paweł Pater uruchamia w Gdańsku drukarnię i szkołę, gdzie uczono produkcji czcionek, drukowania i introligatorstwa. Jego książka Typis literarum... jest łacińsko-niemieckim podręcznikiem omawiającym m.in. narzędzia odlewnicze i drukarskie oraz rodzaje czcionek. W Warszawie rozwija się ruch wydawniczy związany z prądami oświeceniowymi czasów Stanisławowskich i Sejmu Czteroletniego (drukarnie Gröla, Mitzlera de Kolof, Dufoura, Bohomolca, Potockiego, Mostowskiego i muzyczna Engla). Urodziwe druki Michała Gröla uzyskują powszechną renomę. Powstają gisernie czcionek księży pijarów i misjonarzy oraz Podebrańskiego i Zawadzkiego.