. . .
Inspiracją do stworzenia dwóch fontów FA Modernisty była druga strona okładki czasopisma “Praesens” nr 1 z 1926 roku. Jej układ typograficzny (podobnie jak pierwszej) projektował Henryk Stażewski. Użyta czcionka – jednoelementowa, bezszeryfowa o nazwie Baccarat, stosowana była w wielu polskich awangardowych wydawnictwach. Krój Baccarat odlewano w postaci czcionek w warszawskiej odlewni Jan Idźkowski i S-ka. Fonty FA Modernista naśladują efekt druku wypukłego z rozlaniami farby drukarskiej. Litery odmiany One i Two różnią się zniekształceniami. Dzięki temu skład przypomina dawny skład przy użyciu ołowianych, zużytych czcionek.
Liczba odmian: 2
